திருக்குறள்

1041.

இன்மையின் இன்னாத தியாதெனின் இன்மையின் இன்மையே இன்னா தது.

1042.

இன்மை எனவொரு பாவி மறுமையும் இம்மையும் இன்றி வரும்.

திருக்குறள் 1042

இன்மை எனவொரு பாவி மறுமையும் இம்மையும் இன்றி வரும்.

பொருள்:

பாவி என இகழப்படுகின்ற வறுமைக் கொடுமை ஒருவருக்கு ஏற்பட்டுவிட்டால் அவருக்கு நிகழ்காலத்திலும், வருங்காலத்திலும் நிம்மதி என்பது கிடையாது.

மு.வரததாசனார் உரை:

வறுமை என்று சொல்லப்படும் பாவி ஒருவனை நெருங்கினால், அவனுக்கு மறுமையின்பமும், இன்மையின்பமும் இல்லாமற் போகும் நிலைமை வரும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

இல்லாமை என்ற ஒரு பாவி ஒருவனிடத்தில் சேர்ந்தால், அவன் பிறர்க்குக் கொடுக்க இல்லாதவன் ஆவதால் அவனுக்கு மறுமை இன்பமும் இல்லை; தானே அனுபவிக்க ஏதும் இல்லாததால் இம்மை இன்பமும் இல்லை.

1043.

தொல்வரவும் தோலும் கெடுக்கும் தொகையாக நல்குர வென்னும் நசை.

1044.

இற்பிறந்தார் கண்ணேயும் இன்மை இளிவந்த சொற்பிறக்கும் சோர்வு தரும்.

1045.

நல்குர வென்னும் இடும்பையுள் பல்குரைத் துன்பங்கள் சென்று படும்.

1046.

நற்பொருள் நன்குணர்ந்து சொல்லினும் நல்கூர்ந்தார் சொற்பொருள் சோர்வு படும்.

1047.

அறஞ்சாரா நல்குர வீன்றதா யானும் பிறன்போல நோக்கப் படும்.

1048.

இன்றும் வருவது கொல்லோ நெருநலும் கொன்றது போலும் நிரப்பு.

1049.

நெருப்பினுள் துஞ்சலும் ஆகும் நிரப்பினுள் யாதொன்றும் கண்பா டரிது.

1050.

துப்புர வில்லார் துவரத் துறவாமை உப்பிற்கும் காடிக்கும் கூற்று.